Pasiaste piętno

Czyli historia ubrań w paski

Ubrania w paski zyskały miano klasyka letniej garderoby. Droga tego wzoru od najbardziej znienawidzonego i szykowanego do ulubieńca naszych szaf była długa i niezwykle ciekawa. Wszystko zaczęło się od biblii a mianowicie o zapisie z 19 rozdziału księgi kapłańskiej a brzmiącego: nie będziesz nosił ubrania utkanego z dwóch rodzajów nici. Tu głównie nie chodziło o nie noszenie ubrań we wzory tylko o nie łączenie różnych rodzajów tkanin w noszonych przez siebie ubraniach. W kulturze żydowskiej ma to tylko aspekt zdrowotny. Jak  dziś wiadomo mieszanki tkanin utrudniają właściwą termoregulację organizmu, wszystko zależy od ich połączenia, ponieważ różne włókna mają różną higroskopijność, czyli wchłanialność wody a co za tym idzie dają różny komfort noszenia. Dlatego była preferowana przez nich tradycja noszenia ubrań zrobionych w całości z jednego rodzaju włókna. Niestety zostało to opacznie zrozumiane i nie winny niczego wzór w paski został przez hierarchów ówczesnego kościoła zdemonizowany.Paski w okresie średniowiecza były wiązane z demonami, postaciami prostytutek, błaznów, ogólnie mówiąc z wszelkiego rodzaju odrzutkami społecznymi. Tym wzorem oznakowywano osoby trędowate oraz katów, którzy wykonywali publiczne wyroki śmierci. Za samo noszenie tego wzoru na ubraniu pewien francuski nieszczęśnik stracił życie. W XIV w. nastąpiła chwilowa zmiana postrzegania tego wzoru  za sprawą dworów królewskich, na których ten wzór zaczął być coraz bardziej popularny. W czasie wojny secesyjnej o niepodległość Stanów Zjednoczonych noszenie tego wzoru było równoznaczne jako manifestacja idei uniezależnienia się od władzy Anglików. Z kolei w XVIII w. nosił ten wzór na płaszczu Maximilien de Robespierre przywódca Jakobinów podczas rewolucji francuskiej. Po chwilowym powrocie do łask ten wzór znów zaczął kojarzyć się negatywnie a to za sprawą wprowadzenia jego na ubraniach więziennych, które miały za zadanie odróżnić więźniów od reszty społeczeństwa, w razie udanej ucieczki. W latach 40 XX w. były ubraniem noszonym przez więźniów w obozach koncentracyjnych. Po wojnie przestał negatywnie się kojarzyć a to za sprawą noszenia tego wzoru przez marynarzy i dzięki nimi zaczęły kojarzyć się z nadmorskimi kurortami do których zawijali. W latach 50 XX w. francuska projektantka Coco Chanel spopularyzowała ten wzór na projektowanych przez siebie ubraniach. Z kolei gwiazdy Hollywood umocniły ich pozycję w modzie. Najbardziej znanymi artystami noszącymi ten iście buntowniczy wzór był hiszpański malarz kubistyczny Pablo Picasso, król Rock'N'Rolla Elvis Presley w utworze ''Jailhouse Rock'' oraz Kurt Cobein wokalista legendarnej już kapeli grunge Nirwana w teledysku ''Smells Like Teen Spirit''. Jak wiadomo kobiety lubią zbuntowanych mężczyzn. Więc wzór szybko zaczął być noszony przez młodzież zbuntowaną przeciwko pokoleniu swoich rodziców. Osobiście bardziej podoba mi się wzór w pionowe paski, który jest bardziej przychylny dla sylwetki niż ten w poziome paski. A jakie wy macie zdanie na temat tego wzoru? Podoba wam się czy wręcz go nie znosicie?